نقش فناوری نانو در بهبود کارآیی مصرف عناصر غذایی کودهای شیمیایی
نقش فناوری نانو در بهبود کارآیی مصرف عناصر غذایی کودهای شیمیایی
کودهای شیمیایی به طور معمول از طریق محلول پاشی یا به صورت خاک کاربرد مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این میان، به دلیل وقوع معضلاتی مانند آبشویی، روان‌آب و تبخیر، تنها بخش اندکی از عناصر موثره کود به نقطه هدف می‌رسد که بسیار کمتر از حداقل غلظت موثر مورد نیاز گیاه است. از این رو، به منظور اعمال کنترل موثر بر وضعیت تغذیه‌ای گیاه به کاربرد مکرر کودهای شیمیایی نیاز است که این کاربرد پی‌درپی می‌تواند موجب بروز برخی اثرات جانبی نامطلوب، مانند آلودگی آب و خاک، شود. بنابراین، باید با به‌کارگیری فناوری‌های نوین اقدام به طراحی و ساخت کودهایی کرد که از ویژگی‌هایی مانند رهاسازی کنترل‌شده عناصر در پاسخ به محرک‌های ویژه، فعالیت هدف‌گیری ارتقایافته، سمیت زیست‌محیطی کمتر، و رسانش آسان و ایمن عناصر برخور دارند و بدین طریق مانع از کاربرد مکرر کودهای شیمیایی شد. فناوری نانو، به عنوان یک فناوری نوظهور، نقش مهمی در بهینه‌سازی تکنیک‌های مدیریتی کشاورزی مرسوم برعهده دارد. به واسطه کاربرد فناوری نانو در طراحی و توسعه نانوکودها و نانوسیستم‌های رسانش عناصر غذایی به ریشه‌های گیاهان، می‌توان از طریق افزایش کارآیی مصرف کودهای شیمیایی به دستاوردهای شگرفی مانند افزایش عملکرد محصول، کاهش هزینه‌های تولید، و حفاظت از محیط زیست نائل آمد.
این مقاله شامل سرفصل‌های زیر است:
1. مقدمه
2. نقش نانومواد لایه‌ای در بهبود کارآیی مصرف مواد غذایی
3. نقش نانوکودهای کندرها در بهبود کارآیی مصرف عناصر غذایی
4. نقش زئولیت‌های نانومتخلخل در بهبود کارآیی مصرف عناصر غذایی
5. نقش سیستم‌های هوشمند رسانش مواد در بهبود کارآیی مصرف عناصر غذایی
6. بحث و نتیجه گیری
لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله ابتدا وارد سایت شوید
منابـــع و مراجــــع
۱ - S.K BeheraR.K Panda, Integrated management of irrigation waterfertilizers for wheat crop using field experimentssimulation modeling. Agricultural Water Management. 96: 1532–1540, (2009).
۲ - K.G Mandal, K.M HatiA.K Misra, Biomass yieldenergy analysis of soybean production in relation to fertilizer-NPKorganic manure. BiomassBioenergy. 33: 1670–1679, (2009).
۳ - N Kottegoda, I Munaweera, N MadusankaV Karunaratne, A green slow-release fertilizer composition based on urea-modified hydroxyapatite nanoparticles encapsulated wood. Current science. 101: 73-78, (2011).
۴ - C.R ChinnamuthuP Murugesa Boopathi, NanotechnologyAgroecosystem. Madras Agricultural Journal. 96: 17-31, (2009).
۵ - S.F Peteu, F Oancea, O.A Sicuia, F ConstantinescuS Dinu, Responsive polymers for crop protection. Polymer. 2: 229–251, (2010).
۶ - J.M Oh, T BiswickJ.H Choy, Layered nanomaterials for green materials. Mater. Chem. 19: 2553– 2563, (2009).
۷ - H.K No, S.P Meyers, W PrinyawiwatkulZ Xu, Applications of chitosan for improvement of qualityshelf life of foods: A review. Journal of Food Science. 72: 87–100, (2007).
۸ - E Corradini, M.R Moura, L.H.C Mattoso, A preliminary study of the incorporation of NPK fertilizer into chitosan nanoparticles eXPRESS. Polymer Lett. 4: 509–15, (2010).
۹ - M.A Wilson, N.H Tran, A.S Milev, G.S.K Kannangara, H VolkG.H.M Lu, Nanomaterials in soils. Geoderma. 146: 291–302, (2008).
۱۰ - K Ramesh, A.K Biswas, SomasundaramA Subba Rao, Nanoporous zeolites in farming: current statusissues ahead. Current science. 99: 760-764, (2010).
۱۱ - G Millan, F Agosto, M Vazquez, L Botto, L LombardiL Juan, Use of clinoptilolite as a carrier for nitrogen fertilizers in soils of the Pampean regions of Argentina. Cienc. Inv. Agr. J. 35: 245–254, (2008).
۱۲ - . R Lal, Challengesopportunities in soil organic matter Research. European Journal of Soil Science. 60: 158–169, (2009).
۱۳ - A Spedding, Nanotechnology. ScienceTechnology for FarmingFood. pp. 1-155, (2011).
۱۴ - . J Lu, E Choi, F Tamanoi, J.I Zink, Light activated nanoimpeller-controlled drug release in cancer cells, Small. 4: 421–426, (2008).
۱۵ - R Nair, V.S Hanna, G Nair Baiju, T Maekawa, Y YoshidaD Sakthi Kumar, Nanoparticulate material delivery to plants. Plant Science. 179:.(2010) ,361–451
